Jak przestać się martwić? Sposoby na zamartwianie się

Czy wysłałam ten raport wczoraj? Jeśli nie wysłałam to na bank szef znajdzie kolejne powody, żeby mnie zwolnić. Jeszcze ten autobus! Przyjechał o dwie minuty za wcześnie, następny za 10 minut… Spóźnię się i teraz to już tylko mnie zwolni!

Czy ona nie zmarznie? Mogłam jej dać bluzę. W samej kurtce będzie jej zimno. Na pewno zmarznie a potem będzie chora, a jak znowu będzie chora…

Spora część z nas codziennie prowadzi podobne monologi w swojej głowie. Zamartwianie się może nam wejść w krew na tyle mocno, że same łapiemy się na tym, jak bardzo nerwowe i przygnębione potrafimy być. Dodatkowo, nasi bliscy i najbliższe otoczenie zauważa nasze zachowanie a ,,Nie martw się tak, daj już spokój” spotyka się z naszym niezrozumieniem. Bo przecież jak to dać spokój, kiedy chcemy dobrze i MARTWIMY SIĘ? Niestety, w dłuższej perspektywie czarnowidztwo i zamartwianie się nie wpływa na nas i nasze otoczenie dobrze. Jak przestać się martwić? Małymi krokami, uspokoić głowę, odpuszczając nieco…

Co jest przyczyną zamartwiania się?

Martwienie się przychodzi nam wraz z myślami pełnymi niepokoju o przyszłość, przeszłość i teraźniejszość i dotyka każdego obszaru naszego życia. Martwienie się to nic innego jak obrazowanie w naszej głowie naszych obaw. Czegoś się obawiamy, więc w napięciu wizualizujemy to sobie, a w efekcie martwimy się – bo chcemy rezultatu naszego strachu uniknąć. Tworzymy w głowie mnóstwo monologów, na które składają się negatywne myśli. Gorączkowo myślimy o tym, co poszło i co mogłoby pójść nie tak. Możemy przestać kontrolować nasze martwienie się do tego stopnia, że przestajemy widzieć w swoim życiu pozytywy, nakręcamy się coraz to nowszymi problemami bez planu na rozwiązanie i wychodzimy z założenia, że nawet jeśli chwilowo jest dobrze, to…  kiedyś się to skończy…

Martwienie się może być nawykiem, wynikać z naszego charakteru, albo uczymy się zamartwiania od np. naszej mamy, babci, koleżanki z pracy… W martwieniu się nie ma nic szkodliwego, o ile rzeczywiście jesteśmy stworzyć jakiś plan działania na rozwiązanie danego problemu, który zajmuje naszą głowę. Bywa, że obawiamy się niepowodzeń takich jak utrata pracy. Oczywiście, w danej chwili, kiedy nasza obawa się spełni – jest to trudne i emocjonujące. Jednak po czasie ochłoniemy i znajdziemy jakieś rozwiązanie – wyciągamy wnioski na przyszłość, nie rozpatrujemy przeszłości i szukamy nowej pracy. Znaleźć receptę na to, jak przestać się martwić, to mieć spokojniejszą głowę. Jak to przerwać i jak przestać się marwić?

Jak przestać się martwić w kilku krokach

Pracując nad sobą mamy szansę ukształtować nasz charakter, świadomie postrzegać otaczającą nas rzeczywistość, dodać sobie odrobiny spokoju i optymizmu, który ułatwi nam trochę życie. Z takim nastawieniem trudne sytuacje nie wywołają w naszej głowie lawiny czarnych myśli, które w efekcie nas dekoncentrują, ściskają żołądek (i wiele innych), a jesteśmy w stanie się z nimi zmierzyć.

Zadaj sobie pytanie: ,,Czy mam na to wpływ?”

Konfrontując się z problemem, zastanówmy się, czy mamy realny wpływ na problem, czy możemy coś w tej sytuacji zmienić. Zamiast wpadać w panikę i ciąg pytań typu ,,I co ja teraz zrobię?” – skupmy się na tych aspektach problemu, które możemy zmienić. Jeśli jest coś takiego, po prostu działajmy. Jeżeli zdarza się sytuacja, w której nie możemy wpłynąć na przebieg wydarzeń – musimy nauczyć się to zaakceptować, nie gdybać ,,co by było gdyby”, ani się obwiniać za inny obrót rzeczy. Pomocni nam w tym będą bliscy, czynności działające na nas relaksująco i odrywające od myśli, lub psycholog. Czasami problemem, który prowadzi do zamartwiania się jest niskie poczucie wartości. Należy unikać takiego myślenia i spojrzeć na siebie jako wyjątkową i piękną osobę.

Stwórz listę zmartwień

Jak przestać się martwić, jeśli kłębiące się nam w głowie myśli wydają się jeszcze bardziej trudne i nie do pokonania, niż rzeczywiście mogłyby być? Nawet jeśli czujemy się bezradni, warto spróbować wypisać sobie wszystkie nasze zmartwienia na kartce i je nazwać. Zaznacz te zmartwienia, na które możesz w jakiś sposób wpłynąć, oraz te, na które nie. Możesz też podzielić swoje zmartwienia na te, które dotyczą przeszłości lub np. tego, jak postrzegają nas inni. Wykreśl wszystkie zmartwienia, oprócz tych, które uznałaś, że możesz na nie wpłynąć. Zastanów się, czy te zmartwienia mają jakieś znaczenie i czy rzeczywiście mogą się przydarzyć.

Jak przestać się martwić? Relaks!

Szukając rozwiązania na to, jak przestać się martwić, musimy pomóc swojemu spiętemu od myśli i obaw ciału. Spięte z nagromadzenia negatywnych myśli i emocji ciało potrzebuje rozluźnienia. To pomoże uspokoić umysł i pozwoli przyjrzeć się naszym zmartwieniom z dystansem. Przyjrzyjmy się im, wybierzmy jedno, na którym się skupimy i stwórzmy plan działania, jak je rozwiązać. Nie zastanawiajmy się nad kolejnymi zmartwieniami! Jeśli chcemy przestać się martwić, musimy po kolei wyznaczać sobie cel – rozwiązanie któregoś z naszych zmartwień. W końcu uda nam się żyć tu i teraz i dostrzegać, że większość z naszych zmartwień możemy sobie odpuścić. W przypadku dużej niechęci do pracy, utrzymaj motywację do działania. Warto zrobić sobie ćwiczenia motywacyjne, które łatwo mogą wejść w nawyk.

Zamartwianie się – efekty

Ciągłe zamartwianie się dąży do tego, że prześladują nas wizualizacje najgorszej z możliwych katastrof, jakie sobie ,,przewidujemy”. Obawiając się czegoś, zazwyczaj działamy przeciwko sobie.  Ma to wpływ na nasze poczucie własnej wartości i pewności siebie, chcielibyśmy mieć wszystko pod kontrolą.  To właśnie brak pewności siebie doprowadza do tego, że nie panujemy nad sobą, jesteśmy zdenerwowani, roztargnieni a w efekcie, jeśli ziszczą się nasze obawy – tylko potwierdzamy, że były one słuszne. To niebezpieczny schemat, z którego ciężko się wyplątać. Jeśli chcemy przestać się martwić, możemy znaleźć poradniki i techniki relaksacyjne, żeby sobie pomóc przestać się martwić. Jeśli jednak wymyka nam się zamartwianie spod kontroli, zauważamy zmiany w naszym samopoczuciu i zdrowiu, warto udać się po poradę psychologiczną. W końcu nikt nie chce żyć z głową ciężką od zmartwień!